De eerste jaren nadat onze jongens geboren waren, vond ik het moederschap buitengewoon pijnlijk. Ja, gek toch? Die pijn werd niet veroorzaakt door de gebroken nachten, ook niet door het vele bukken en tillen. De pijn kwam van binnenuit, vanuit de oneindige liefde die ik voelde voor deze kleine mensjes.
De pijn kwam door het besef dat bij die liefde een onmetelijke kwetsbaarheid hoorde. Wat als dit geluk zou eindigen? Wat als ik een belabberde moeder zou blijken te zijn? Het breekbare van deze liefde en van dit geluk beleefde ik zo intens dat het soms fysiek pijn deed.
Kwetsbaarheid voelt onaangenaam
Het leven zit vol met zulke kwetsbaarheden. Wie is er niet bang om een fout
te maken met gênante gevolgen? Wie duikt vrijwillig in een berg onzekerheid die
kan leiden tot teleurstelling? Wie laat zichzelf vol vertrouwen en helemaal
ongecensureerd aan anderen zien? Kwetsbaarheid voelt niet fijn, dus voorkomen we
zoveel mogelijk dat we erdoor geraakt worden.
We vermijden
kwetsbaarheid
Een kwetsbare situatie kan leiden tot angst, verdriet, schaamte of
teleurstelling. Om deze emoties te voorkomen, gaan we uitdagingen en
onzekerheden zoveel mogelijk uit de weg. Komen we toch in zo’n kwetsbare
situatie terecht dan proberen we zo min mogelijk te voelen. We verdoven onze
kwetsbaarheid met een borrel of overstemmen die door een rol te spelen: de rol
van de perfecte persoon die we denken
te moeten zijn.
Gek genoeg worden we
niet gelukkiger van deze aanpak
We vertellen niet langer ons eigen verhaal, maar houden een bepaalde schijn op
voor onszelf en onze omgeving. Op deze manier maken we ons leven juist niet
luchtiger. Als we onze kwetsbaarheid afschermen, als we al die nare emoties afstompen,
krijgen ook de mooie emoties niet de kans om tot bloei te komen. Kwetsbaarheid
levert namelijk ook de basis voor plezier, groei, creativiteit, liefde, betekenis
en connectie met andere mensen!
Omarm je
kwetsbaarheden
In onze poging om gelukkiger te zijn, laten we ons feitelijk leiden door onze
angsten. Het enige wat we ermee bereiken is dat we daarmee ook de fijne emoties
aan de kant zetten, de emoties die ons leven kleur geven. Als we kwetsbaarheid proberen
te voorkomen, leggen we onszelf lam.
Hoe onlogisch het ook klinkt: kwetsbaarheid tilt ons op en bevrijdt ons juist van angst en nepheid. Kwetsbaarheid hebben we nodig als we echt onszelf willen zijn. Het is de weg naar een luchtiger, vrijer en intenser bestaan. Echt geluk is kwetsbaar! Maar wil je het daarom aan je voorbij laten gaan?
Leef je leven zo
kwetsbaar mogelijk
Vertel je eigen verhaal en laat ons zien wie je bent. Jouw imperfecties
maken jou juist interessant. Durf jezelf te zijn, altijd en overal. Vergeet wie
je denkt te moeten zijn en wees
gewoon voluit jou. Dat wat jou kwetsbaar maakt, is precies datgene wat jou mooi
maakt.
Zeg als eerste: ‘Ik vind je leuk!’
Begin die eigen onderneming. Laat de kans op mislukking niet zwaarder wegen dan de kans op succes, alleen maar omdat je bang bent om teleurgesteld te worden.
Probeer niet om altijd ‘normaal’ te doen, durf uitbundig te zijn als je daar zin in hebt. Doe het eens anders.
Maak dat schilderij en hang het aan je muur, ook al heb je nog niet eerder een kwast aangeraakt.
Vertel wat jou zoveel verdriet doet en laat je daarna troosten.
Oh, en weet je: hoe vaker je je kwetsbaar durft op te stellen, des te makkelijker het wordt. Je zult merken dat er over het algemeen geen nare dingen gebeuren als je je helemaal aan iets of iemand overgeeft. Sterker nog, de connectie die op zo’n moment ontstaat is veel dieper dan wanneer je altijd een zekere reserve behoudt.
“Het omarmen van je kwetsbaarheid is een risico, maar het is niet half zo gevaarlijk als het voorbij laten gaan van je kans op liefde, vreugde en geluk.” – Brené Brown
Brené Brown hield een prachtige TEDTalk over dit onderwerp.
Hier kun je ‘m vinden.
