Minder doen, anders denken en meer bereiken
Heb je er weleens bij stilgestaan hoe vaak je per dag de kans hebt om blij te zijn?
En heb je er weleens bij stilgestaan hoe vaak je die kans laat schieten?
Als experiment heb ik er een paar weken bewust op gelet: wanneer heb ik nou echt een reden om me niet goed te voelen. Hoe vaak speelt er daadwerkelijk op dit moment iets vervelends, waardoor ik nu niet blij zou kunnen zijn.
Lees verder “Belangrijke vraag!”
Zolang ik me kan herinneren, raast er een woelige rusteloosheid door me heen. Lange tijd dacht ik dat die voortkwam uit een streven naar succes, uit mijn verlangen naar meer en mooiere resultaten. Maar in werkelijkheid is het me om iets heel anders te doen.
Lees verder “De sleutel naar echt succes”
In m’n boek, op een van de laatste pagina’s, vertel ik over mijn dromen voor de toekomst:
Ik maak mijn dromen waar, telkens opnieuw. Ik ben van plan om verder te groeien en dit boek is daar het bewijs van. Ik wil mijn eigen boeken schrijven en de verhalen vertellen die me ‘s nachts wakker houden. Ik weet zeker dat ik mijn nieuwe dromen ook kan laten uitkomen. Het voelt heerlijk om uit te groeien tot wie ik het liefst ben.
Toen ik dit schreef, had ik er alle vertrouwen in dat de publicatie van mijn boek het makkelijker zou maken om de verhalenverteller te worden die ik diep vanbinnen altijd al was.
Maar man man, wat heb ik geworsteld de afgelopen maanden.
Lees verder “Leven vanuit inspiratie”
Als student had ik pianoles in Tilburg. Twee keer per jaar werd er een voorspeelavond georganiseerd waarop wij, volwassen leerlingen, bij elkaar kwamen om elkaar te horen spelen. Allemaal waren we een beetje zenuwachtig als onze naam werd genoemd, maar er was één man bij… die vond het ronduit verschrikkelijk!
Zodra hij plaatsnam aan de piano sijpelde het zweet in straaltjes over zijn wangen. Zijn armen en benen trilden onbedaarlijk en zijn gepijnigde blik sprak boekdelen. Maar hij bleef meedoen, keer op keer. Op een avond vroeg ik hem: ‘Waarom doe je dit?’ Hij antwoordde: ‘Omdat ik vind dat ik het moet kunnen. Ik wil niet kiezen voor de weg van de minste weerstand’.
Lees verder “Hoera voor de weg van de minste weerstand!”
De afgelopen weken stonden in het teken van wachten. Mijn boek lag definitief bij de drukker, ik kon er niets meer aan veranderen. Het enige wat ik kon doen, was afwachten.
Ik kan je dit zeggen: alles liever dan afwachten. Want de afgelopen weken had ik veel tijd om na te denken. Te veel tijd.
Zo realiseerde ik me dat ik mijn grootste droom heb waargemaakt: ik heb een eigen boek geschreven, recht vanuit mijn hart en met mijn ogen dicht. Hier heb ik jarenlang vurig naar verlangd.
En plotseling werd ik bang. Bang om te mislukken, bang om mijn droom kwijt te raken. Het werd opeens ontzettend belangrijk dat het resultaat, het boek, goed zou zijn. Foutloos, aantrekkelijk en waardevol voor iedereen die het leest.
Lees verder “Wat is jouw maanlanding?”