Mijn eigen zoektocht naar prioriteiten

Nep-prioriteiten
In mijn zoektocht naar mijn prioriteiten houd ik mezelf soms voor de gek. Dan lijkt iets een tijdje een prioriteit terwijl het dat helemaal niet is. Ik zeg tegen mezelf dat ik iets belangrijk vind, terwijl ik stiekem bedoel dat ik dat belangrijk zou moeten vinden. En dat is iets heel anders! Herken deze nep-prioriteiten.

Een voorbeeld
Zo nam ik me een tijd geleden voor om mijn algemene ontwikkeling wat op te krikken. Want toegegeven, daar is het armzalig mee gesteld. Het journaal, nieuwswebsites, de krant en actualiteitenprogramma’s hebben me nooit echt weten te boeien.Ik doe mijn best om de zorgwekkendste ontwikkelingen te doorgronden, de grootste rampen te volgen, enthousiast te zijn over mooie sportprestaties, maar het lukt me nooit van harte. Ik ben een schrijver, mijn hoofd zit altijd vol verhalen. Misschien dat ik daarom zo moeizaam ruimte vrij kan maken voor ellende en wetenswaardigheden.

Ik zou eigenlijk…
Eerlijk gezegd voelde dit gebrek aan interesse en kennis als een tekortkoming, een tekort aan betrokkenheid waar ik nodig aan moest werken. De buitenwereld interesseerde me blijkbaar minder dan volgens mijn gevoel zou moeten. Ik dacht dat ik mezelf zou verbeteren als ik bewust meer interesse kon opbrengen voor de actualiteiten, ellende meestal. Ik las voortaan dagelijks de krant, volgde twee keer per dag het journaal en keek naar verdiepende actualiteitenprogramma’s.

Buitenwereld? Zonde van mijn tijd
Om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat ik de buitenwereld nog steeds zonde van mijn tijd vond. Dichtbij, ver weg, het maakte niet uit. Inspiratie komt bij mij van binnenuit, mijn hoofd barst bijna uit elkaar van de ideeën en verhaallijnen. Door mijn nieuwe strategie – informatie absorberen – kwam er alleen maar meer bij, terwijl ik juist minder tijd kreeg om het weg te schrijven.

Verhalen? Prioriteit
Mijn hoofd zit te vol met verhalen, daar passen geen rampen meer bij. Zelfs teveel contact met vrienden en kennissen kan me een gevoel van overbelasting bezorgen. De buitenwereld – groot en klein – vertroebelt mijn fictie. Alles wat mijn hoofd extra vult, verdrukt mijn verhalen. Daarom moet ik iemand wel erg graag mogen, wil ik hem/haar een kop koffie aanbieden en een gesprek aangaan.

Ik stop met nep-prioriteiten
Wat heeft dit te maken met prioriteiten? Tja, alles natuurlijk. De buitenwereld is voor mij blijkbaar geen prioriteit, schrijven absoluut wel! Dus ik ben ermee gestopt, met de buitenwereld. Ik stop met nep-prioriteiten, zodat vanbinnen de verhalen tot bloei kunnen komen.

Dit ben ik
Ik berust erin dat ik niet of nauwelijks op de hoogte ben van de actualiteiten of van een grote uitverkoop bij een winkel waar ik nog nooit van heb gehoord. Ik leg me erbij neer dat mijn kleding waarschijnlijk erg eentonig is en mijn haar pluizig. Het interesseert me niet, het kan me niet schelen en daarom is het geen prioriteit. Laat me maar op mijn eilandje zitten in mijn eeuwige spijkerbroek, laat me onwetend over alle crisissen en misdaden.  Dit ben ik en ik ben blij dat ik mezelf – doordat ik mijn prioriteiten herken – steeds beter leer kennen.

Ga zelf direct aan de slag:

Tip 3: Bepaal jouw eigen prioriteiten

ALLE TIPS OP EEN RIJ

 

GRATIS NIEUWSBRIEF + E-BOOK:
‘De kortste route naar een langzamer leven’

Toe aan een rustiger leven waarin je meer tijd hebt voor dingen die jij waardevol vindt?

Neem afscheid van dat drukke, gejaagde gevoel en kies voor een ontspannen en blij leven.

Schrijf je in voor de NIEUWSBRIEF en ontvang direct het GRATIS E-BOOK!

gratis e-book

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *