Ken je dat gevoel, dat de dagen voorbijvliegen zonder dat je er zelf echt bij bent? Alsof je de film van je eigen leven kijkt, maar dan op dubbele snelheid. En ergens halverwege de dag vraag je je af waarom je zo uitgeput bent…
Soms lijkt het alsof de wereld een wedstrijd is. Wie het snelst beweegt of de meeste ballen in de lucht houdt, krijgt de trofee: een hoofd vol ruis en een lijf vol stress.
Waar zit de pauzeknop?
Wat zou er gebeuren als je het leven niet meer perfect probeert te plannen? Als je ruimte zou maken tussen gedachten, tussen afspraken? Als je zou onderzoeken wie je bent wanneer je even niks probeert te bereiken?
Laten we de afstandsbediening er eens bij pakken en af en toe op de pauzeknop drukken. Of terugspoelen naar wat echt de moeite waard is. De wereld zal altijd sneller willen, maar jij mag rustig vertragen naar een tempo dat bij jou past. Zodat je ruimte kunt maken voor wat belangrijk voor je is, zonder dat je eerst een opgeruimd huis of een lege agenda hoeft te hebben…
Nieuwe porties vertraging
De komende tijd ga ik die ruimte opnieuw bewust verkennen. Op vrijdagmiddag kun je lezen hoe het mijzelf vergaat tijdens het langzamer leven. Via mijn nieuwsbrief, en op dit blog, deel ik mijn persoonlijke ervaringen met je. Ook zul je tips krijgen om zelf langzamer te kunnen gaan leven, in de vorm van kleine gewoontes die veel rust brengen en door speelse oplossingen voor een druk hoofd.
Beschouw het maar als een zachte rebellie tegen de drukte van de dag. Langzamer leven is thuiskomen in het moment, ook als het moment rommelig of hectisch is. Het is jezelf toestaan te ademen tussen de verplichtingen van het leven door. Langzamer leven is niet lui, het is aandachtig. Het betekent niet dat je alles opgeeft, het betekent dat je jezelf niet langer opjaagt.
Lees je weer mee?
Zullen we de komende tijd weer samen vertragen? Ik hoop van harte dat je gezellig met me meeleest!